Dank je wel iedereen voor de lieve en meelevende reacties op het roemloos einde van mijn trouwe Ford Fièsta. Ik heb inmiddels een paar dagen in mijn nieuwe 'kaatje' gereden, ook een "grote rit" gemaakt, en we zijn al aardig aan elkaar gewend. Hierdoor wordt het "niet meer omkijken" ook wat gemakkelijker. :)
Dan nu weer eens een update van de gehaakte sprei in licht lavendelblauw. Er liggen nog 3 blokken klaar die er aangezet kunnen worden, maar die moet ik eerst opspannen, zodat ze mooi glad liggen. 't wordt al wat, hè?

Ik heb ook nog een zwart/wit/grijze bolletjesshawl gebreid voor een van de dochters, maar daar heb ik natuurlijk weer geen foto van. Nou ja... dochter is er blij mee, en dat is het voornaamste toch?                      

En dan : Iedereen die hier wel eens naar mijn 'creaties' komt kijken, met of zonder blog, al of niet reagerend:                  Hele Goede Kerstdagen, een gezellige jaarwisseling, en alle goeds voor het nieuwe jaar 2013      waarin we weer een heleboel mooie dingen hopen te maken, met elkaar mee willen leven, en zo vreugde te verdubbelen, en verdriet te delen. Want: gedeelde smart is halve smart, en gedeelde vreugd dubbele vreugd.

Gelukkig beter nieuws

Na een hectische anderhalve week kan ik eindelijk een leuker plaatje laten zien. Dit is de vervanger van mijn ouwe trouwe tuffie, die door een meisje van 21 dat achterom zat te kijken naar moeder en zusjes aan rafels was gereden. (ik word nóg boos als ik eraan denk) Nota bene net een beurt gehad, APK gekeurd, kon er weer een poosje tegen... whammes!
Maar goed... nieuw tuffie, dus.
 Wat kleiner, geen 4 deuren meer, zodat mijn vader diep moet bukken als hij achterin moet kruipen... en o hellep... ik zie mijn "neus" niet. Dat is dus even wennen, dit kortere voorkantje. Maar verder een prachtig autootje. En ach... mijn ouders gaan steeds minder nog ergens heen, eigenlijk liever helemaal niet meer, dus dat wordt ook steeds minder belangrijk. Ik ben er blij mee !!!

HUIL!!!

Geen voorrang gekregen.... mag ik nu ff huilen???