Nog een optie...

Angélique bracht me nog op een idee waar ik helemaal niet aan gedacht had: Diagonale strepen!
Nog een mogelijkheid dus.
De blokken vind ik zelf toch een beetje stijf en strak, dus die worden het niet. Dan gaat het tussen de diagonale strepen en de blokkenmix.
Best nog moeilijk, want ik vind ze allebei leuk!

Weer thuis...

maar toch een flinke jas uitgedaan, mijn vadertje. Veel last van de gescheurde schouder, en intens moe, moe, moe...
Maar ik hoef nu niet meer te pendelen tussen 2 adressen, dus ik probeer toch het handwerkgebeuren een beetje gaande te houden.

Deze week heb ik mijn kruip- en buktechniek weer eens kunnen oefenen.
Hierbij de resultaten. Wat zal het worden? Hele blokken, blokken met een 'gat', of helemaal door elkaar? Kijken jullie eens mee, en ideeën zijn welkom!
De kleuren zijn niet geweldig, maar je hebt zo toch een idee.
Zo zonder rand is hij 1.30 x 1.30. Ik wil er wel een rand om, maar moet daar nog even over nadenken.




Wat ik ook nog gemaakt heb is dit: een haaknaalden mapje voor mijn oudste dochter. Haar twee zussen haken er al een poos op los, maar deze dochter is meer van het kleding naaien voor de kids en haarzelf. Maar omdat zo zoetjesaan "heel holland haakt", wil ze dat toch ook eens gaan proberen voor een rustig momentje op de bank. Nou... dat moet je toch een beetje stimuleren, he?




Ik wens iedereen een goed weekend en tot het volgende berichtje.

Regelmaat...

Nee, van mijn goede voornemen om elke week weer een berichtje te plaatsen komt even niet veel terecht.
Afgelopen woensdagmorgen om 5 uur een telefoontje van het verzorgingshuis van mijn ouders dat mijn vader na een val naar het ziekenhuis gebracht werd.
Afgelopen donderdagmorgen om 5 uur een telefoontje van het ziekenhuis dat de dokter 'er geen goed gevoel' bij had en dat het beter was als we naar het ziekenhuis kwamen. Dat was schrikken, ook van hoe mijn vader er uit zag. Héél ziek....
Maar gelukkig, na de uitslagen van het lab wisten ze wat er aan de hand was en startten meteen de medicijnen om de bacterie in zijn bloed aan te pakken. De gescheurde schouder moest vanzelf helen met pijnstilling.
Gisteren zag hij er al weer heel wat beter uit qua kleur, nog steeds erg zwak en in de war, (delier) maar toch... Dan krijg je toch hoop dat je hem nog een poosje bij je mag hebben he...
Vrijdagmiddag zelfs een paar stappen met de zuster op de gang gelopen...

Maar door al die consternatie en de dubbele zorg eventjes geen handwerkberichtjes van mij,, dat snappen jullie wel.

Ik wens iedereen een goed weekend, en hoop volgende week met betere berichten te kunnen komen.