Daar ben ik weer eens... Soms zijn er zoveel andere dingen die je bezig houden (letterlijk en figuurlijk) dat er van bloggen weinig komt. Maar ik heb wel weer het een en ander te laten zien, dus dat is altijd een leuke reden om weer eens een berichtje de wereld in te sturen.
Om te beginnen heb ik dit open borduurwerkje ingelijst. Het lag al zo lang op 'afmaken' te wachten, en ik kon nog steeds geen andere bestemming bedenken. Dus voorlopig maar eens aan de muur, want in de 'affo-doos' kan ik er ook niet van genieten. Ik weet niet of het op de foto te zien is, maar het is over een heel zacht grijsgroene achtergrond gespannen.
Dan ben ik aan het oefenen gegaan met kleuren inhaken, omdat ik voor een van de dochters de oilily tas wil maken. Dus even wat voorwerk, en dat werd een pannenlap voor DD2 voor op de camping. En een tasje voor één van de kleindochters. Het is in het begin best lastig om alle draden die je meehaakt goed strak te houden, Maar het gaat al beter en het resultaat wordt al netter.
Als het tasje af is durf ik wel aan de grote uitdaging te beginnen.

Dan zit er inmiddels op de kast een heel gezelschap te wachten tot ze gaan verhuizen. En een heel klein gehaakt portemonneetje aan een sleutelhanger om een 'karretjesmunt' in te bewaren.

De gehaakte deken vordert ook gestaag... Ik heb hem maar even buiten uitgehangen. Ik heb nog 5 bollen katoen, dus ik denk dat er nog ongeveer 3 rijen aankomen.

En dan de tuin... vorig jaar kreeg ik voor Moederdag een klimroos van DS1.... klein bescheiden struikje, maar hij gaf vorig jaar toch al een paar prachtige rozen... En kijk nu eens... genieten! Kijk even niet naar al die zware stenen eromheen... die moeten door de jongens nog weggehaald worden... even wachten tot ze tijd hebben. :)

En van de grote pot met violen heb ik ook zo'n plezier. Ook als de zon niet schijnt heb ik een zonnetje in mijn tuin die ik stukje bij beetje aan het opknappen ben, want vorig jaar heb ik hem noodgedwongen tamelijk aan zijn lot over moeten laten. Nou, dat moet je dan het jaar daarop bezuren...

Maar het wordt al weer wat. De lupinen staan ook zo prachtig, en waar ik blij mee ben: Dit jaar voor het eerst zonder één enkel luisje!!

 

 Ik geloof dat ik aardig bijgepraat ben zo. Nu een bezoekje aan mijn ouders, waar steeds meer zorgen om zijn.

Een fijne week voor iedereen!


Vergeet ik nog mijn pronkstuk: De Pioenroos, boordevol dikke knoppen!

Het broertje voor Bunny

is eindelijk klaar. Dus hier meteen maar foto's van het stel.
Een van de voorkant, en een van de achterkant om die grappige staartjes ook even te laten zien.



 
 

Leuk om eens knuffels te maken, hoewel het nog een heel gepruts is.





En deze foto wil ik ook nog delen, hoewel de meeste bloesem alweer op straat ligt. Ik moest mijn auto bij de garage afleveren, en ga dan altijd terug naar huis lopen. Dat is een heerlijke wandeling, en onderweg is er een heleboel te genieten. Het zijn toch net grote bruidsboeketten?

 En de eerste lelietjes der dalen zijn ook weer present in de tuin. Dat vind ik toch zo'n lief bloemetje.

En nu wil ik eens iemand in het zonnetje zetten, die naar mijn mening veel te weinig waardering krijgt voor haar prachtige handwerk. Niet alleen kan ze heel mooi borduren, (en dan ook nog mega-grote projekten, vaak in duplo)
maar ze kan ook schitterend breien. Het is mijn tante, die inmiddels achter in de 70 is, maar toch nog voor anderen aan het breien slaat.
Hieronder een foto van mijn jongste dochter met een jurk/tuniek die zij helemaal in kleine kabeltjes heeft gebreid! Met op de mouwen een groter kabelpatroon. Wat een geduld! Ik neem daar mijn petje voor af, en wil haar met dit blogje een dik compliment geven. lieve tante J., ik ben trots op u!!!

Nou, er staat nog meer op stapel, zoals een proefprojektje om tapestry uit te proberen. Ik heb wel eerder kleuren ingehaakt, maar nu las ik dat ik alleen in de achterste lus in moet steken... Dat deed ik nooit, ik haakte altijd in de hele steek. Eens kijken wat voor resultaat dit heeft.
Ik laat het zien als het klaar is.
Morgen ga ik een dag naar mijn dochter op de camping, om haar te helpen een deken van granny's in elkaar te haken. (en even bij te kletsen, natuurlijk)

Fijne week, iedereen!

Lief affootje

't gaat een beetje moeizaam op het moment, maar toch weer iets te laten zien. Het is een tutorial van Sharon Ojala, en heel leuk om te maken. Natuurlijk heb ik er hier en daar toch weer een eigen draai aan gegeven, dat kan ik niet laten, ik krijg gewoon ideetjes tijdens het maken, zoals de haarband-met-roosje, maar ik vind haar zo erg leuk geworden. (voor een goed doel)
Verder weer aan de granny-deken gehaakt, maar dat laat ik wel weer zien als hij bijna klaar is.
En wat geborduurd, ook niet genoeg voor een update. Komt nog wel.
Narigheid met de computer, met de auto... kortom: veel andere zaken aan mijn hoofd die nou eenmaal aandacht vragen.
Maar het komt wel weer.
Bunny krijgt nog een broertje, dus wordt vervolgd.

Op de valreep...

bij Marjolein zag ik vanmiddag zo'n leuk eierwarmertje. (ik heb iets met die nostalgische mutsjes)
Ik vroeg of er een patroontje van was wat ik kon downloaden, en ze gaf me een link waar ik het patroontje kon vinden.
Ik heb het vanavond meteen uitgeprobeerd, en dit is het resultaat... Geen mutsje deze keer, maar een mandje. Leuk toch, voor mijn eitje morgenochtend? Een eierdopje met tulpjes.

Kleine affo...

Voor een kleindochter die 11 jaar is geworden en in het bezit is van een eigen naaimachine heb ik een afvalzakje gemaakt. Het speldenkussen wat er op zit heb ik gevuld met zaagsel. Ik vind dat zelf heerlijk steken en je hebt nooit roest aan de spelden.
Haar mamma was er een beetje 'sjeloers' op... die van haar was één van mijn eerste probeersels, en al wat jaartjes oud... Ik moet haar ook maar es verrassen met een mooie nieuwe...

Weer een stukje verder....

....met de jaargetijdenkrans. Nog een kwart, en dan kan hij naar de lijstenmaker.

 

 

We zijn na veel dokteren de griep aardig te boven, maar ik ben er weer eens achter gekomen dat medicijnen je niet altijd beter maken.

"Dit goedkopere medicijn heeft precies dezelfde werkzame stof, mevrouw".

Misschien wel, maar de rommel die er nog meer in zat deed meer kwaad dan goed. Blijkbaar is door één van de twee medicijnen mijn weerstand zo aangetast, dat gordelroos een kans kreeg. Áu!!! En nog zo het een en ander. Nu zijn er voor die bijkomende kwalen natuurlijk ook wel weer pilletjes, maar daar heb ik het niet op aan laten komen. Met mijn eigen gezonde verstand kom ik ook een heel eind: Fietsen, veel lopen, veel drinken, en op tijd naar bed... Vooral dat laatste vergt enige zelfdicipline, want ik ga nooit zo vroeg, maar het werkt wel...

De gordelroos is gelukkig aardig op zijn retour, en met een 50+vitaminepil voel ik me weer stukken beter.

En het weer was natuurlijk ook van goede wil. Het was vandaag heerlijk weer om te fietsen.

Verder heb ik nog wat gehaakt aan deze plaid, die inmiddels een rij blokken eraan heeft. (Nou ja, ze zitten nog niet vast, maar zijn wel klaar; helaas geen foto van, maar komt nog wel).



Ook heb ik weer een blok aan de kompasquilt gezet, en een tweede is in de maak.

 

Het zijn allemaal kleine beetjes, maar voor mijn gevoel heb ik toch weer het een en ander gedaan.

 

Ik wens iedereen een fijne week met veel handwerkplezier.

Eindelijk...

Weer eens een berichtje.

We zijn nog steeds aan het opknappen van deze nare griep, en het hoesten zal nog wel even blijven, denk ik. Bij mijzelf dan, want mijn moeder is aardig opgeknapt, en ook het hoesten is op zijn retour.

Mijn vader heeft een grotere 'tik' gehad van dit alles. Hij is nog steeds heel erg moe, en heeft een flinke jas uitgetrokken. Blijft dus nog even zorgelijk.

Ik heb wel kans gezien zo nu en dan wat te borduren. Voor andere dingen ontbreekt de zin nog steeds.

Ik ben aan de jaargetijdenkrans verder gegaan, en heb het bovenste gedeelte geborduurd. Het gaat nu toch opschieten. Ik ga snel het volgende deel opvragen. Wil hem voor de zomer wel afhebben en in laten lijsten.

 

 

Nog even een totaalplaatje. (Niet gestreken deze keer, dus oogt wat rommelig misschien)

 

 

Dit was het even voor nu. Ik hoop gauw weer wat meer te kunnen laten zien.

Mijn ouders zijn zwaar ziek, longontsteking, en hebben hun virus heel gul met mij gedeeld.

kortom: ik ben er nog een poosje niet...

Ziezo....

Heerlijk! Alles weer normaal. Ieder jaar ben ik weer blij als januari een week of zo oud is, de scholen weer begonnen zijn en de winkels weer op de normale tijden open. Gek toch dat ik altijd zo tegen de decembermaand op zie... Met alle kinderen nog thuis kun je dat nog enigszins verklaren, maar nu ze allemaal uitgevlogen zijn en hun eigen gezin hebben zou je toch denken dat ik veel relaxter december in kan gaan. Maar toch is dat niet zo... Het gevoel dat er zoveel 'moet' is gebleven.... en ik 'moest'  eigenlijk helemaal niets dit jaar...
Voor mij is december de "ergste" maand van het jaar. (met uitzondering van het Kerstfeest dan) Ik ben altijd een soort van lamgeslagen, en er komt ook weinig uit mijn handen.
Toch waren er ook blije dagen. Mijn ouders waren net voor de kerstdagen 65 jaar getrouwd.
Een heel bijzondere mijlpaal, die (denk ik) niet zo heel veel mensen mogen beleven.
Er kwam zelfs een felicitatie van de Koning! Zo leuk.

Maar nu dus 'heerlijk' weer naar de orde van de dag. Nog een week of wat en we gaan al merken dat het langer licht blijft en hoop ik op een vroeg voorjaar met alvast een paar warme dagen.
Nu komt de zin weer een beetje terug, om als eerste wat ufo's af te maken. Dat is een goed voornemen wat (eigenlijk als enige) ieder jaar terugkomt. Wat ik nu dan ook vooral niet moet doen is door quiltboeken bladeren. Dan komt er weer van alles in zicht waar ik graag aan zou willen beginnen, en ik wil persé eerst een paar oude projecten afmaken!

Waar ik ook heel blij mee ben is dit: Prachtige indigo batikstofjes!
Ik had in een vorig berichtje gezegd dat ik daar zo moeilijk aan kon komen, en toen bood ZIJ aan om een en ander op te sturen. Zo mooi, en een prachtige batik kaart erbij. Dank je wel Chris, ik ben er heel blij mee! En zo véél. De kleuren komen niet zo goed uit de verf, maar het zijn diverse kleuren indigo.

Dit vind ik ook wel het vermelden waard... Begin januari, en ik heb een bloeiende klaproos in de tuin. Dat vind ik nu eens een leuke opsteker!




Van het sinterklaascadeautje van mijn jongste dochter ben ik een hoes voor een rolkussen aan het haken. Althans, de ronde kopstukken worden gehaakt, en het lange tussenstuk wordt gebreid.
Op de foto het eerste kopstuk. In tapestry techniek.

Verder heb ik nog wel geborduurd, maar nog niet genoeg om hier te showen.

Dat was het wel weer even voor nu.

Fijne avond, iedereen!