HAPPY...

 Dit moet ik toch even showen hoor.

Mijn kleindochter Crista (10) is al een poosje druk met het maken van happy stones, om andere mensen een blij moment te bezorgen. Voor haar verjaardag kreeg ze van oma allerlei materialen en verf voor nog meer mooie steentjes, en als dank heeft ze voor mij een indrukwekkende steen uit de tuin gezocht en voor Oma een mega happy stone gemaakt. "Hij kan ook buiten, oma, want ik heb hem gevernist."

VIER KILO kleindochterliefde. Reken maar dat die een ereplaats krijgt.

Happy Oma 😊😘

Een rare dag...

 14 mei... de geboortedag van mijn moeder, voor het eerst geen felicitaties over en weer.

Wel een lief troostberichtje van mijn oudste dochter en van een lieve vriendin. Wat was ik daar blij mee!

Ik heb uit eigen tuin een tak seringen geknipt, en die staat nu heerlijk te geuren. En de clivia van mijn vader die door mij wordt gekoesterd bloeit weer. 

Verdrietig nieuws

In de vorige post vertelde ik dat mijn moeder van 96 besmet was met corona.

Helaas is zij maandag overleden.  

Ik heb erg lang voor haar gezorgd, en moet op de een of andere manier het 'gat' vullen dat ontstaan is. voorlopig is het nog heel onwerkelijk. Het zal wel even duren voor ik een nieuw ritme heb opgebouwd.

Als alles afgesloten is hoop ik weer vaker en regelmatiger te posten. Want dat is er lange tijd bij ingeschoten.

Verdriet...

Om het overlijden van mijn vader, nu ruim twee weken geleden. Zó lang voor hem gezorgd, en dan opeens 's-nachts in zijn slaap gestorven. Het is nog steeds onwerkelijk, die grote lege plek. En voor mijn moeder extra moeilijk, omdat zij door haar dementie de boodschap niet kan onthouden, en elke keer opnieuw de schok krijgt. Het gaat nu na twee weken enigszins beklijven, maar ze wil nog constant de bevestiging krijgen dat het echt waar is. Het is een verdrietige periode, maar ik hoop toch na de zomervakantie dit blog weer wat op te poetsen.

Verrassing...

Een geweldige blijmaker: Zaterdagmiddag heb ik een kleine invasie gehad voor moederdag! Wat was ik blij dat het lekker weer was. 3 dochters, 1 schoondochter en 8 van de 12 kleinkinderen kwamen aandragen met een heleboel "materiaal".
 Ze gingen meteen aan de slag, Er werd een tafel-met-banken uitgeklapt, de dames hadden alles voor een natje en een droogje meegebracht en moeder kon gaan zitten en toekijken hoe het moederdagcadeau klaar werd gemaakt. Een van de dochters had 's morgens een plantenbak gemaakt en die werd ter plekke geïnstalleerd en gevuld met zakken aarde, kleikorrels en een heleboel planten. Als die hun best doen zie ik over een week of wat heel de plantenbak niet meer van de bloemen!
Een van hen had ook nog een langwerpige bak voor op mijn plantenrek vol met allerlei perkgoed. En nog pakketten met gladiolenbollen...
Daar kan ik zo blij van worden he.... iets zelfgemaakts waar ik heel de zomer plezier van ga hebben.
DANK JULLIE WEL, MEIDEN!! Jullie hebben moeders weer aardig opgekrikt!!

Dia's van toen uitzoeken... heerlijk werkje

En wat je dan allemaal niet tegenkomt... Deze móest ik even laten zien.  Anno 1977...Mijn dochter van ongeveer 10 maanden in de tuin van oma en opa met de beste bewaker die je je maar wensen kan. Waag het eens om dichterbij te komen!!

Deze trouwe kolos sloot iedere nieuwe baby na uitgebreid snuffelen en kennismaken ( een lik aan een voetje ) in zijn grote hart en zag zo "zijn roedel" groeien.
De kwaliteit is niet helemaal geweldig... Gedigitaliseerde oude dia's... Toch maar eens geprobeerd en eens kijken wat het wordt als ik ze af laat drukken.
Volgende keer weer iets handwerkerigs hoor.

Je zou niet meer durven...

Wat is het lang geleden dat ik hier iets plaatste. Door de steeds intensiever wordende mantelzorg voor mijn ouders had ik niet de energie en de concentratie om 'eigen' dingen te doen. En bloggen is er daar één van. Alles op een laag pitje dus, de afgelopen maanden. Inmiddels heeft mijn vader weer twee keer in het ziekenhuis gelegen, en gaat zichtbaar achteruit op alle fronten, veranderingen aan de slaapkamer in verband met de ruimte voor het verzorgend personeel... kortom: veel denk- en doewerk voor mij.

Maar ik wil toch weer regelmatig iets laten zien, want ik heb wel gehandwerkt. Niet zo fanatiek, maar er is toch wel het een en ander gedaan. Helaas niet overal een foto van, maar ik zal gaan zoeken wat ik wel op de foto heb gezet.

Momenteel doe ik even (bijna) niets, want ik ben zelf twee keer kort achter elkaar gevallen, en met twee gekneusde handen en polsen begin je niet veel.  Typen met 1 vinger lukt gelukkig wel.
Ik begin maar met deze tas voor dochter 1. Was voor haar verjaardag, maar niet op tijd afgekregen natuurlijk. Die staat met stip op 1 om eerst af te maken. De accessoires liggen al klaar, dus nu maar zo snel mogelijk afhaken en voeren. Want ik wil weer gaan kantklossen, maar mag van mezelf niets nieuws beginnen voordat er dingen af zijn gemaakt.

Fijne dag/avond nog voor iedereen.

Weer thuis...

maar toch een flinke jas uitgedaan, mijn vadertje. Veel last van de gescheurde schouder, en intens moe, moe, moe...
Maar ik hoef nu niet meer te pendelen tussen 2 adressen, dus ik probeer toch het handwerkgebeuren een beetje gaande te houden.

Deze week heb ik mijn kruip- en buktechniek weer eens kunnen oefenen.
Hierbij de resultaten. Wat zal het worden? Hele blokken, blokken met een 'gat', of helemaal door elkaar? Kijken jullie eens mee, en ideeën zijn welkom!
De kleuren zijn niet geweldig, maar je hebt zo toch een idee.
Zo zonder rand is hij 1.30 x 1.30. Ik wil er wel een rand om, maar moet daar nog even over nadenken.




Wat ik ook nog gemaakt heb is dit: een haaknaalden mapje voor mijn oudste dochter. Haar twee zussen haken er al een poos op los, maar deze dochter is meer van het kleding naaien voor de kids en haarzelf. Maar omdat zo zoetjesaan "heel holland haakt", wil ze dat toch ook eens gaan proberen voor een rustig momentje op de bank. Nou... dat moet je toch een beetje stimuleren, he?




Ik wens iedereen een goed weekend en tot het volgende berichtje.

Regelmaat...

Nee, van mijn goede voornemen om elke week weer een berichtje te plaatsen komt even niet veel terecht.
Afgelopen woensdagmorgen om 5 uur een telefoontje van het verzorgingshuis van mijn ouders dat mijn vader na een val naar het ziekenhuis gebracht werd.
Afgelopen donderdagmorgen om 5 uur een telefoontje van het ziekenhuis dat de dokter 'er geen goed gevoel' bij had en dat het beter was als we naar het ziekenhuis kwamen. Dat was schrikken, ook van hoe mijn vader er uit zag. Héél ziek....
Maar gelukkig, na de uitslagen van het lab wisten ze wat er aan de hand was en startten meteen de medicijnen om de bacterie in zijn bloed aan te pakken. De gescheurde schouder moest vanzelf helen met pijnstilling.
Gisteren zag hij er al weer heel wat beter uit qua kleur, nog steeds erg zwak en in de war, (delier) maar toch... Dan krijg je toch hoop dat je hem nog een poosje bij je mag hebben he...
Vrijdagmiddag zelfs een paar stappen met de zuster op de gang gelopen...

Maar door al die consternatie en de dubbele zorg eventjes geen handwerkberichtjes van mij,, dat snappen jullie wel.

Ik wens iedereen een goed weekend, en hoop volgende week met betere berichten te kunnen komen.

Wat deed ik nog meer?

In het laatste halfjaar? Veel gehaakt in de 'zorguurtjes' bij mijn ouders.
Dit zijn 81 gehaakte granny's. Negen verschillende kleuren rood, en van elke kleur negen blokken.
Het is het zelfde blok als wat ik voor de taupe deken gebruikt heb.
Ik weet alleen nog niet goed hoe ik ze aan elkaar ga zetten: Zomaar zonder patroon door elkaar heen? Of negen kleurblokken? Of negen kleurblokken met het middelste blok in een andere kleur?
Ik moet het allemaal maar eens uit gaan leggen en dan kijken naar het effect van de kleuren.
Komt vast binnenkort weer langs!

Ik heb ook nog diverse dingen geborduurd, maar niet van alles een foto gemaakt. Wel hiervan: Een blokje voor een Regenboogkussen, en een borduurtje voor de verjaardagskaart van kleindochter.





Dan ook nog even een naar berichtje: Mijn vader heeft deze week een tia gehad, en was daar behoorlijk van in de war. Gelukkig lijkt het weer wat te herstellen. 't Blijft broos...

Een goede zondag voor iedereen.

Het broertje voor Bunny

is eindelijk klaar. Dus hier meteen maar foto's van het stel.
Een van de voorkant, en een van de achterkant om die grappige staartjes ook even te laten zien.



 
 

Leuk om eens knuffels te maken, hoewel het nog een heel gepruts is.





En deze foto wil ik ook nog delen, hoewel de meeste bloesem alweer op straat ligt. Ik moest mijn auto bij de garage afleveren, en ga dan altijd terug naar huis lopen. Dat is een heerlijke wandeling, en onderweg is er een heleboel te genieten. Het zijn toch net grote bruidsboeketten?

 En de eerste lelietjes der dalen zijn ook weer present in de tuin. Dat vind ik toch zo'n lief bloemetje.

En nu wil ik eens iemand in het zonnetje zetten, die naar mijn mening veel te weinig waardering krijgt voor haar prachtige handwerk. Niet alleen kan ze heel mooi borduren, (en dan ook nog mega-grote projekten, vaak in duplo)
maar ze kan ook schitterend breien. Het is mijn tante, die inmiddels achter in de 70 is, maar toch nog voor anderen aan het breien slaat.
Hieronder een foto van mijn jongste dochter met een jurk/tuniek die zij helemaal in kleine kabeltjes heeft gebreid! Met op de mouwen een groter kabelpatroon. Wat een geduld! Ik neem daar mijn petje voor af, en wil haar met dit blogje een dik compliment geven. lieve tante J., ik ben trots op u!!!

Nou, er staat nog meer op stapel, zoals een proefprojektje om tapestry uit te proberen. Ik heb wel eerder kleuren ingehaakt, maar nu las ik dat ik alleen in de achterste lus in moet steken... Dat deed ik nooit, ik haakte altijd in de hele steek. Eens kijken wat voor resultaat dit heeft.
Ik laat het zien als het klaar is.
Morgen ga ik een dag naar mijn dochter op de camping, om haar te helpen een deken van granny's in elkaar te haken. (en even bij te kletsen, natuurlijk)

Fijne week, iedereen!

Eindelijk...

Weer eens een berichtje.

We zijn nog steeds aan het opknappen van deze nare griep, en het hoesten zal nog wel even blijven, denk ik. Bij mijzelf dan, want mijn moeder is aardig opgeknapt, en ook het hoesten is op zijn retour.

Mijn vader heeft een grotere 'tik' gehad van dit alles. Hij is nog steeds heel erg moe, en heeft een flinke jas uitgetrokken. Blijft dus nog even zorgelijk.

Ik heb wel kans gezien zo nu en dan wat te borduren. Voor andere dingen ontbreekt de zin nog steeds.

Ik ben aan de jaargetijdenkrans verder gegaan, en heb het bovenste gedeelte geborduurd. Het gaat nu toch opschieten. Ik ga snel het volgende deel opvragen. Wil hem voor de zomer wel afhebben en in laten lijsten.

 

 

Nog even een totaalplaatje. (Niet gestreken deze keer, dus oogt wat rommelig misschien)

 

 

Dit was het even voor nu. Ik hoop gauw weer wat meer te kunnen laten zien.

Geen pakjesavond.... tóch pakjesavond!

Ik had me gisteren al ingesteld op een rustig avondje, en was net naar boven gelopen om lapjes te snijden voor de kompasquilt, toen ik dacht dat ik iets hoorde.... Even luisteren... nee, niets meer. Verder maar. Toen: een appje.... "Laat u de sint buiten staan?" Ik naar beneden, ruk de voordeur open... niemand!
Maar wel een doos, netjes ingepakt in sinterklaaspapier, met een gedicht erop geplakt.

Doos mee naar binnen, en even later wordt er gebeld en stapt er een lachende dochter binnen. Die was ruim een uur komen rijden om haar moeder te verrassen. Zo lief!
En een verrassing wás het. Hier had ik helemaal niet op gerekend.

Vier hele mooie bolletjes katoen, een enig vogelvoederkopje, iets lekkers om te snoepen, en nog wat knutselspulletjes. En dat groene doosje... tja, dat was nog leeg, omdat de postbode de inhoud niet op tijd af had kunnen leveren, dus ik heb ook nog iets te goed!

Dank je wel, DD3!!!

De verrassing was compleet met een hele gezellige avond.

Moederdag

Kijk eens waar mijn meiden me mee verrast hebben!

de achterkant...

en de voorkant... of vice versa. Allebei even mooi

Met nog een heleboel knoppen

Dank jullie wel, Dear Daughters! Je kan me niet blijer maken dan met iets wat je zelf gemaakt hebt.

't wordt gekoesterd!!

Eindelijk...

Weer een teken van leven. Waar was ik gebleven? Oh ja... het weekendje in het bos. Nou... het is supergezellig geweest. We waren met zijn negentienen, en er is wat afgekletst en gelachen. Een heerlijke boswandeling, waarvan hier een foto... Vier van mijn koters lopen toevallig in de achterste rij, (v.l.n.r. oudste dochter, vriendin van/met jongste zoon, middelste dochter en oudste zoon)en de rest liep verspreid in een lange sliert. Het bos was vreselijk nat, waardoor ik bij aankomst nog vast kwam te zitten met mijn kleine FordKaatje... Enfin, het is allemaal goed gekomen, en we hebben ervan genoten. De kleinkinderen hadden "een rug" gevonden, en kwamen met oude knoken aandragen uit het bos; er werd driftig gespeculeerd wat dit toch wel voor een beest geweest was. Iedereen dacht aan een zwijn, maar uiteindelijk hebben ze ook de poten gevonden en bleek het geen zwijn maar een ree te zijn geweest.
Hier  zie je dat het bos ook al prachtig uitliep. En zondag heeft het nog een poosje flink gehageld ook. Dat was een rare winterse gewaarwording... Ik ben daar altijd 's zomers, of in de herfst, nooit met winterweer.

Maar nu ben ik weer thuis, en de tuin heeft inmiddels ook zijn best gedaan. En ik ook!
De Tilda-top is af, en gedubbeld, en klaar om te quilten.
Daar ga ik nog even een beginnetje mee maken.

Tot volgende keer maar weer.

Gelukkig....

In allerlei opzichten. Allereerst gelukkig omdat ik eindelijk (zij het provisorisch) weer aangesloten ben op het wijde web, en dus een berichtje kan plaatsen. De overgang naar glasvezel liep niet helemaal vlekkeloos, en ik kon ook een paar dagen niet telefoneren. Maar dat is gelukkig weer in orde, want ja... met je verjaardag is het toch wel handig, die telefoon.

En ook gelukkig omdat ik zo'n heerlijke verjaardag
heb gehad. Meestal hangt die er maar zo'n beetje bij... wie niet op vakantie is, komt... maar ja, midden in de zomer zijn de meesten in verband met schoolvakanties toch 'de hort op'. Maar deze keer heb ik genoten van heel de dag kinderen en kleinkinderen om me heen, heerlijk met elkaar in de tuin geluncht, bijgepraat, vakantieverhalen, want zoon en schoondochter waren de nacht voor mijn verjaardag thuisgekomen uit Frankrijk, dus die hadden prachtige foto's en dito verhalen. 's avonds ook nog heerlijk buiten gezeten met visite. Het was echt een topdag.!

Ben ook goed verwend met een prachtig persoonlijk cadeau van mijn jongste dochter, een hele leuke lijst met bovenin een mooi gedicht, het middengedeelte leuk opgepimpt, en onderaan foto's van de kleinkinderen. Zo leuk! die krijgt een ereplaats; en ook nog leuke fatquarters.

Zoon en schoondochter brachten uit Frankrijk een prachtige set theedoeken mee met lavendelborduurtjes erop. Veel kaarten en cadeaubonnen, van mijn vriendin een heerlijke set lavendel badspullen. Kortom: ik voel me helemaal verwend.

 Gisteravond laat nog werk gemaakt van de internetaansluiting. En Ooooohh.... Die lieverd van een Chris had mij voor het voetlicht gehaald. Ik had het al warm, maar dat werd nog erger toen ik haar logje las. (Lieve Chris, de tranen zaten hoog hoor) En wat een resultaat! Zoveel felicitaties op mijn blog.

DANK JULLIE WEL ALLEMAAL, DIE OP CHRIS' OPROEPJE REAGEERDEN!!!

Zó leuk.

 

 

En heb ik nu ook nog iets gedaan in de afgelopen tijd? Jawel, maar niet zoveel eigenlijk. Ik vind warmte heerlijk, maar dit is wat te veel van het goede. Kan er ook niet zo goed meer tegen, en ben een beetje uitgevloerd geweest.

Nu regent het heerlijk, en dat brengt meteen verkoeling. Maar dit heb ik in ieder geval wel gedaan: Een paar logjes terug had ik het over de kleine gehaakte teenslippertjes. Nu dit was het resultaat. Ze hangen hier allemaal aan een mandje met trakteersnoep, waar mijn kleindochter de klas mee mocht trakteren. Teenslippertjes voor de meisjes, gewone slippers voor de jongens. Het is erg leuk geworden, en mijn dochter had heel veel leuke reacties gehad van moeders.

 En nu geniet ik nog een poosje na, ga de was van mijn ouders strijken, en vandaag ook daar nog even langs. Ze wilden voor de drukte niet op de dag zelf komen, maar volgende week ga ik ze een daagje hierheen halen. Ik hoop dat we dan toch nog lekker buiten kunnen zitten.

En nu wens ik iedereen nog een goed weekend toe.

Nog even...

en dan is de rust en regelmaat weer een beetje weergekeerd. Vader en moeder wonen nu zo'n 10 dagen in hun nieuwe 'huis', en het was en is nog steeds verschrikkelijk wennen. Oude bomen moet je niet verplaatsen, zeggen ze altijd, en dat is in de meeste gevallen waar; maar als het niet anders kan is het vaak een hele zware dobber. Andere kasten bijvoorbeeld... "ik ben alles kwijt"....
Toch merk ik dat ze weer een eigen ritme aan het opbouwen zijn, onder de nieuwe omstandigheden. Ze moeten erg wennen aan iedereen die binnenloopt om 'iets te doen', van eten brengen, schoonmaken, tot medicijnen en lichamelijke zorg....  Maar ik hoop dat dat bij de dingen van alledag gaat horen voor ze.

Ik ben nog steeds druk met in het nieuwe huis dozen leegmaken, in het oude huis dozen volmaken, en wat bij mij terecht komt (je wilt echt niet op bezoek komen nu.... mijn huis is een gediplomeerd pakhuis geworden) sorteren voor a) kringloop, b) zelf houden, c) weggeven, d) marktplaats, e) het grote magazijn, oftewel: de stort op de gemeentewerf.
Ik rijd dus nog heel veel heen en weer en kijk echt uit naar de datum dat de sleutels van het oude huis ingeleverd worden. Dan is er één deel in elk geval afgerond.

Ik heb nog heel wat uitzoekwerk wat betreft de verzamelingen van mijn vader. Onvoorstelbaar, wat er allemaal van de planken en uit de dozen komt. Ik heb hier nu bijvoorbeeld twee"plaatjesinplakboeken" liggen, uitgegeven door tabaksfabriek Theodorus Niemeijer in 1929!!!

 Dan konden er plaatjes gespaard worden en in het bijgeleverde boek geplakt worden. Meer dan 80 jaar oud... niet te geloven toch. Nu zie ik zomaar mijn vader als jochie plaatjes plakken. En ook nog twee van diervoederspecialist Riem-Vis... Nooit van gehoord, maar blijkbaar erg bekend geweest. Zouden er nog mensen zijn die dit soort dingen verzamelen???

Maar goed... ik heb toch tussendoor ook nog even kunnen ontspannen, en als ik zo nu en dan in de tuin kijk word ik toch ook weer vrolijk. Een paar dagen zacht weer en wat zon, en ziedaar... heerlijk toch?

Deze blokjes liggen al een poosje stil. Nou ja, ze roepen wel hoor, maar ik kan maar een ding tegelijk tegenwoordig, dus ze moeten nog even geduld hebben.

En dan ook nog een update van mijn derde deel van de krans. Ik wacht nu op deel 4. Ik loop wel wat achter, maar dat kan even niet anders.

Wel, lieve mensen, dat was het weer even. Ik moet straks naar de tandarts, dus ik heb maar een ochtendje 'vrij' genomen om weer eens iets van me te laten horen/zien.

Ik hoop dat ik snel weer een beetje aan mijn eigen dingen toekom.