Dit is het schilderij waar ik tijdens mijn vorige berichtje aan bezig was. Het is inmiddels al weer een poosje klaar, maar het was er nog niet van gekomen om het te laten zien. De uitstraling past goed bij het doek met de koperen pot, dus ze komen naast elkaar te hangen.
Weer iets klaar.

Ik geloof dat het weer een beetje op me in gaat werken... Nergens zin in, eigenlijk... Er wordt alleen wat gehaakt tijdens de dagelijkse bezoeken aan mijn moeder. Ze is 95 nu, en het wordt steeds moeilijker allemaal... dementie, niet meer kunnen lopen, diabetes, de wereld niet meer begrijpen... en nog het een en ander.
Ik zie naar de lente uit!

Fijne week maar weer voor iedereen, en tot een volgend blogje.