Jullie weten waarschijnlijk inmiddels wel dat ik nu ruim een jaar nogal intensief voor mijn ouders zorg.
Nu is afgelopen dinsdag mijn vader door zijn been gegaan, en heel lelijk gevallen. Hij kwam met de zijkant van zijn hoofd tegen de scherpe kant van een deurstijl, met als resultaat een gespleten en totaal vernield oor wat er zo'n beetje bij hing. Dus naar het ziekenhuis, van de HAP-wachtkamer (ruim een uur) naar de Spoedeisendehulp-wachtkamer (ruim anderhalf uur) uiteindelijk tegen twaalven 's nachts weer naar huis met 14 hechtingen, en "op hoop van zegen", want "kijkt u goed of het niet gaat afsterven", mevrouw..
Daar ben ik best een beetje boos om geworden. Verdraaid.... waarom moest die man van 88 met zo'n wond zó lang wachten op hulp? Als het na uren eindelijk aan elkaar genaaid wordt is het inderdaad dubieus of het nog wel aanslaat.
Dus jullie begrijpen: eventjes geen logjes, en langshoppen bij jullie komt hoop ik volgende week wel weer.
Sorry, ook voor reageren heb ik even geen rust. Ik hoop dat jullie daar begrip voor hebben.
Ik heb nog wel een borduurtje afgemaakt, en wat gepatcht, in de 'lege' uurtjes.
Tot de volgende update, met, naar ik hoop, beter nieuws.
4 opmerkingen:
Natuurlijk heb ik daar begrip voor. Wat afschuwelijk dat het allemaal zo lang duurde. En wat vervelend spannend ook om af te wachten of het allemaal goed gaat. Heel heel veel sterkte lieve Rian en geduld en liefde en .... Ik denk aan je en dan weet je wel wat ik bedoel!!
Wat afschuwelijk voor je vader , en dat je zo lang moest wachten....Heel veel sterkte en wij hebben er begrip voor hoor, dat je nu niet reageerd. Zorg eerst maar dat het allemaal weer draait . Groeten Tiny
Natuurlijk kun je nu niet bloggen! Veel sterkte Rian met alles, en wat afschuwelijk voor je vader, ik hoop dat het allemaal goed komt. Ik zal veel aan je denken!
Lieve groet!
Ach die arme vader van jou. We hebben alle begrip hoor. Ik wens jullie veel sterkte en hoop dat he goed komt........liefs.Conny
Een reactie posten