Onverwachts en ongepland...

Op veel blogs kwamen de plannen voorbij voor een bezoek aan Veldhoven.... en toen dacht ik: eens even op de site kijken... en van kijken komt vaak kopen, toch? Ik dacht: "Waarom ook niet? gewoon gáán! Een dagje eruit moet zo langzamerhand wel eens kunnen. De laatste quiltexpositie die ik bezocht was een paar jaar geleden in Alkmaar. Dus: een E-ticket gekocht, uitgeprint, en vandaag vroeg op pad naar Veldhoven.
Toen ik aankwam stond er een indrukwekkende rij wachtenden voor mij....Pffff... ik dacht aan mijn arme spataderbeentjes en zag mezelf al minstens een half uur wiebelend en tenenwippend in die rij meeschuiven.
Nou, dan maar 'mensen kijken'. Altijd een leuke afleiding. En já! een stukje voor mij uit 2 bekende gezichten! Lida en Chris notabene. Maar op dat moment komt er iemand langs mijn rij, al roepend: Anybody with an e-ticket??? "Yes! I have one!" Word ik op hetzelfde moment uit de rij geplukt en naar voren gedirigeerd. Aparte kassa voor groepen en e-tickets. Lucky me... geen gewiebel, twee minuten voor die kassa en ik ben binnen. Maar wat ik ook zocht en keek: Geen Lida en geen Chris meer gezien. :((
In het restaurant nog zitten spieden vanachter mijn koffie met heerlijk broodje zalm, maar nee hoor.
Veel frans, duits en engels om me heen... hier en daar wat spraakverwarring.


Langs alle winkeltjes...O, wat een verleidingen! Er zijn dan ook wat mooie lapjes, quiltgaren en wat buttons mee naar huis gegaan. En een heleboel inspiratie, natuurlijk. Ook nog gezellig bijgepraat met Heleen Pinkster, de paperpiece-expert en -ontwerpster, waar ik de eerste beginselen van leerde, en die mij enthousiast maakte voor deze techniek....Langs Di Ford die over belangstelling niet te klagen had, en verder genoten van al dat moois dat daar overal hing te hangen...

Je zou alles wel willen fotograferen, zoveel moois. Ik heb maar een greep gedaan, dus kijk maar mee... De andere expo-gangers zullen weer andere dingen laten zien, dus met een beetje geluk kunnen we bij elkaar van heel de expositie nog eens nagenieten.



Verdwijnende herinneringen



Ik begin met deze quilt: "Verdwijnende herinneringen"... Hierbij moest ik erg aan mijn moeder denken.... dementie is zo'n verdrietig proces voor de familie...

En deze quilt sprak me ook aan... warme kleuren en warme zorg voor het kleintje...

 Prachtig, dit... Deed me denken aan de kerk uit mijn kinderjaren... daar zat heel hoog zo'n soort raam...

En dan een quilt vol met kant en frivolité en fijn haakwerk, dat blijf ik mooi vinden..



Kant en frivolité...



detail van een frivolité-deel



Dit vond ik ook een beauty.. zó intensief gequilt... prachtig.

 En deze... schitterend. Hier ook nog een detail...

Ik heb me echt lopen vergapen aan al dat prachtige fijne handquiltwerk. Zúlke kleine steekjes... ik moet nog een heleboel oefenen voordat ik ook zulk werk af kan leveren hoor.



prachtig quiltwerk



 Ik heb over het algemeen niet veel met art-quilts, maar sommigen vind ik toch heel mooi, en knap gemaakt. Deze vond ik ook heel apart...

En dan de Israëlische afdeling... Daar werd ik geraakt door de beschrijvingen die naast de quilts stonden... Bijna allemaal eerbetoon en herinneringen aan (groot)ouders of familie, velen met oude foto's erin verwerkt... Verhalen bij een quilt geven hem altijd iets extra's, vind ik. Hier wat voorbeelden:

 

En dan deze: schilderen met stof; Colette was rijk vertegenwoordigd met haar kleurrijke 'doeken'. Zó knap om deze effecten te bereiken met 'oude lappen'.



prachtig borduurdetail



 Dan nog een mooi quiltdetail, en van de laatste vond ik het een grappig detail zoals de voorste dames 'uit de lijst' kwamen wandelen. Het gaf gewoon wat meer diepte aan het geheel.

Omdat ik voor de drukte weer thuis wilde zijn ben ik om een uur of drie vertrokken.

O ja... nog even mijn buit laten zien: 

Ik ben al een poos blauw-groene lapjes aan het sparen, en dit gaat netjes bij de voorraad.

En nu ben ik benieuwd naar de verhalen van 'de anderen'