Dank je wel iedereen voor de lieve en meelevende reacties op het roemloos einde van mijn trouwe Ford Fièsta. Ik heb inmiddels een paar dagen in mijn nieuwe 'kaatje' gereden, ook een "grote rit" gemaakt, en we zijn al aardig aan elkaar gewend. Hierdoor wordt het "niet meer omkijken" ook wat gemakkelijker. :)
Dan nu weer eens een update van de gehaakte sprei in licht lavendelblauw. Er liggen nog 3 blokken klaar die er aangezet kunnen worden, maar die moet ik eerst opspannen, zodat ze mooi glad liggen. 't wordt al wat, hè?

Ik heb ook nog een zwart/wit/grijze bolletjesshawl gebreid voor een van de dochters, maar daar heb ik natuurlijk weer geen foto van. Nou ja... dochter is er blij mee, en dat is het voornaamste toch?                      

En dan : Iedereen die hier wel eens naar mijn 'creaties' komt kijken, met of zonder blog, al of niet reagerend:                  Hele Goede Kerstdagen, een gezellige jaarwisseling, en alle goeds voor het nieuwe jaar 2013      waarin we weer een heleboel mooie dingen hopen te maken, met elkaar mee willen leven, en zo vreugde te verdubbelen, en verdriet te delen. Want: gedeelde smart is halve smart, en gedeelde vreugd dubbele vreugd.

Gelukkig beter nieuws

Na een hectische anderhalve week kan ik eindelijk een leuker plaatje laten zien. Dit is de vervanger van mijn ouwe trouwe tuffie, die door een meisje van 21 dat achterom zat te kijken naar moeder en zusjes aan rafels was gereden. (ik word nóg boos als ik eraan denk) Nota bene net een beurt gehad, APK gekeurd, kon er weer een poosje tegen... whammes!
Maar goed... nieuw tuffie, dus.
 Wat kleiner, geen 4 deuren meer, zodat mijn vader diep moet bukken als hij achterin moet kruipen... en o hellep... ik zie mijn "neus" niet. Dat is dus even wennen, dit kortere voorkantje. Maar verder een prachtig autootje. En ach... mijn ouders gaan steeds minder nog ergens heen, eigenlijk liever helemaal niet meer, dus dat wordt ook steeds minder belangrijk. Ik ben er blij mee !!!

HUIL!!!

Geen voorrang gekregen.... mag ik nu ff huilen???

Update

Er komt niet zo heel veel uit mijn handen op het ogenblik, maar ik heb toch wel íets gedaan. De sprei voor mijn dochter is nu 4 blokken breed (is 1 meter en 75 cm. lang)en nu ga ik verder in de lengte. Ik heb ook vier openingen tussen de blokken opgevuld. Dat geeft weer een heel ander effect, vind ik.

Ik ben de laatste tijd heel veel bij mijn ouders, want mijn moeder heeft gordelroos gekregen. Heel veel pijn, ondanks een snelle kuur, dus het wordt er niet prettiger op. Maar een haakwerk is dan het gemakkelijkst om mee te nemen. Ook heb ik vier mutsjes gebreid voor SAVE THE CHILDREN  en die gaan vandaag nog op de post.

Ook de sjaal voor mijn kleindochter is klaar, en die voor haar broer schiet ook al aardig op.

Ik wil zó graag weer eens klossen, en patchen, maar er komt gewoon niet van. Beetje borduren, zo nu en dan...

Van de week ook nog helpen behangen bij mijn oudste dochter, de auto moet naar de dokter, de schilder zou vandaag komen schilderen, maar is niet op komen dagen, dus ik zit "voor niets" thuis. Nou ja, dat is betrekkelijk natuurlijk. Het is vochtig en mistig heel de dag, dus dat is ook niet echt schilderweer... We wachten het maar af. En een dagje thuis "rommelen" is ook wel weer eens fijn.

Geen idee wanneer ik weer tijd voor een berichtje heb, maar in ieder geval weer eens een levensteken, hè?

Fijne week, iedereen!

Echt herfst nu

Nu is het toch op en top herfst hoor. Vanmorgen een dun laagje ijs op de autoruit, en het was flink wat kouder dan de afgelopen dagen. Maar 's middags was het weer lekker genoeg om in het zonnetje de auto te wassen. Heel de straat ligt vol met droog, dood blad, en de kinderen zijn er blij mee. Er wordt lekker door de bladeren geschopt, en als ik naar de bomen in de straat kijk komt er nog veel meer naar beneden.

Ik heb deze week... o nee... eerst een foto van de lapjes die ik toegestuurd kreeg van de give-away van Tiny.

Dank je wel, Tiny. Ik heb al een paar ideetjes hiervoor!

Verder heb ik veel gehaakt en gebreid deze week. Hieraan, bijvoorbeeld...Het moet een strook worden van 4x8 blokken. De blokken zijn 25 cm. in het vierkant. Het is op de foto niet zo goed te zien, maar het is een heel zacht lavendelblauw. In de grote open rondjes komt nog een gehaakt "spinnetje".

En de sjaal van Hanno is ook opgeschoten, samen met de sjaal van zijn zus...

 De bijbehorende mutsen had ik hier en in het vorige logje al eens laten zien.



close-up van het randje in de kleuren van de roos op haar muts

Zo, toch wel aardig wat gedaan van de week, (vind ik zelf dan ) :-)

Ik wens iedereen  een fijne en goede zondag.

Leuke post

Afgelopen vrijdag kreeg ik weer eens een siggie toegestuurd. Hij kwam uit Italië, van Roberta Borgo. Hè... eigenlijk zou ik zelf weer eens wat actiever willen versturen, maar ik heb er gewoon geen tijd voor. Maar het is iedere keer weer leuk om er eentje te ontvangen.

Grazie molte, Roberta!

En er was nog meer leuke post. Opgestuurd door Anneke. Dit leuke rendier, naar een (brei)patroon uit 1940! Als dat geen geschiedenis is!

Ik heb ook nog een leuke muts gehaakt voor een kleindochter, en ben nu aan de bijpassende sjaal bezig.

En uit de bieb nam ik zaterdag dit boek mee... en er stáán toch leuke dingen in! Dat wordt weer moeilijk, want iets nieuws beginnen is altijd zo leuk, maar ik ben sterk deze keer. Eerst mijn lijstje afwerken met te-doene-dingen, en dan mag ik weer.

O ja, ik doe ook weer mee aan een RoundRobin bij de cross-stitch-lovers. Dit is mijn eigen bijdrage. Ik blijf het prachtige ontwerpen vinden.



Ridderspoor



Zo, dat was het wel weer voor nu. Morgen wil ik de voortuin aanpakken. 't is zoiets als "nu of nooit" want door al dat reizen en heen en weer pendelen naar mijn ouders is de tuin wel een beetje stiefkind geworden. Dus ik begin aan de voortuin, en heb ik daarna nog energie over dan ga ik achter verder.

Allemaal nog een fijne herfstweek

Klaar!

Een klein maatje, deze keer. Gehaakt van 100% merino wol. Lekker zacht. Het baretje wordt verkocht en de opbrengst is voor een goed doel.

En ook aan de sjaal van Hanno wordt gewerkt. Zo lang is hij inmiddels. Dat wordt hoop ik de affo van volgende week.
En daarna ga ik weer eens met lapjes aan de gang.

Fijn weekend iedereen!

Weer iets afgemaakt

Zo ruimt het lekker op... Deze sjaal heb ik gehaakt voor de verjaardag van een verstandelijk gehandicapt meisje... Aanstaande maandag is ze jarig, dus hij is netjes op tijd afgekomen. Ik ben benieuwd wat ze ervan vindt.
Nu is de sjaal van Hanno aan de beurt.

Affo...

Hier is het affe borduurtje waar ik aan bezig was. Het wordt weer verwerkt in een Regenboogkussen voor iemand die een steuntje in de rug heel erg goed kan gebruiken.

Eindelijk weer eens een affo...

Vanaf nu wil ik iedere week iets uit al de projecten waar ik aan bezig ben afmaken. Het blijft vaak hangen op wat afwerken of in elkaar zetten of zoiets, en de verleiding is dan zo groot om aan iets nieuws te beginnen omdat "het toch bijna af is".
Ik wil voor het eind van het jaar heel wat van die bijna-klaar dingen afmaken, zodat ik weer wat projectdozen leeg heb voor nieuwe dingen.

Hier is de eerste: De muts voor kleinzoon Hanno. nu nog een lekkere sjaal erbij en hij kan ertegen van de winter.

(Ik ben nog even aan de slag gegaan met de sjaal, en hier is het begin. Ik vind het wel goed passen bij de muts, al is het in valse patentsteek gebreid. De kleuren komen er leuk in terug.)



Restant vakantie

Wat hebben wij verder nog gedaan/gezien?
Wij bezochten een cactuskwekerij....

Wandelden door Bronkhorst, de kleinste stad van Nederland....

en werden heel wat wijzer in het Mosterd- en azijnmuseum in Doesburg.

En is er ook nog gehandwerkt? Jaja... tussen de bedrijven door

is er gehaakt....



Blokken zijn 23 x 23 cm.



en gehaakt....

Cadeautje...

en gehaakt...

Zigzag

en ook nog geborduurd, maar dat laat ik wel zien als het af is.

Aan de zigzagdeken was ik thuis al begonnen natuurlijk, maar daar heb ik ook wat toeren aan gehaakt. Best wel een productief weekje toch?

Eenmaal weer thuis moet ik behoorlijk acclimatiseren...

Weekje weg - 3

Dinsdag was het wat minder weer... toen hebben we wat boodschappen gedaan, (waar ik geen foto's van heb) en 's middags zijn we creatief bezig geweest. Tijdens de wandelingen hebben we materiaal verzameld, en zijn heel zoet geweest met het maken van een herfstkrans.

Ik zie nu op de foto dat ik die rechter dennenkegel misschien wat naar binnen moet werken. Steekt een beetje te veel uit, vind ik...

Altijd een leuk werk, een krans maken.

's avonds knapte het weer wat op, en zijn we naar een observatiepost in de buurt gegaan om de hertenbronst van dichterbij te zien/horen.



Klimmen naar de Elsberg





View vanuit de observatiepost "De Elsberg"

Uitkijkpost 'de Elsberg' nabij de Posbank geeft een prachtig zicht over een glooiend landschap met hoog gras en bomengroepen, waar 's avonds de reeën komen grazen en de heren geweidragers zich sterk maken om er zoveel mogelijk om zich heen te verzamelen. We waren wat vroeg, dus we moesten best een poos wachten voordat het eerste ree werd gezien.



Wachten......

Heel raar.... Je ziet ze niet uit het bos komen, en opeens zijn er twee of drie midden in dat hoge gras... Ze steken er maar net bovenuit, en omdat de afstand best nog groot is moet je erg goed kijken. Ik heb maar een gewoon fototoestelletje, (andere bezoekers hadden van die grote toeters aan hun toestellen) maar heb toch geprobeerd er een paar te vangen.





De reeën op de tweede foto werden 'bewaakt' door hun echtgenoot, (beetje rechts op de foto) die heel oplettend naar de bosrand bleef kijken. Door dit gedrag konden de boswachters die aanwezig waren (om de rust te waarborgen, want o, wat zijn er toch lompe mensen) ons wijzen op het edelhert, dat doodstil aan de bosrand stond, zijn kansen berekenend.

Best spannend allemaal. Maar toen het te donker werd om het nog goed te zien zijn we (koud tot op het bot) naar huis gegaan voor lekkere hete koffie, en hoorden de heren nog lang burlen.

Weekje weg - 2



Maandag zijn we na een "op-ons-gemakje" ontbijt naar Nationaal Park "De Hoge Veluwe" gereden, en hebben daar met de witte fietsen een flinke rondreis gemaakt. Het was nog maar de vraag of dat lukken zou, want mijn vriendin tobt nogal met rug en heup, en fietst daardoor al heel lang niet meer, maar zie: Dat viel 200% mee. We hebben heerlijk getoerd, want ik vind 20 km. voor iemand die nooit fietst een behoorlijke prestatie. Ook het Museonder hebben we bezocht.

Ingang Museonder

Voor velen misschien oud nieuws, maar ik was er nog nooit geweest. Heel leuk, en veel te zien en te lezen over de Veluwe en zijn flora en fauna. Op het plein ervoor stonden diverse prachtige houtsnijwerken, waaronder deze prachtige "hoorndrager. Op de achtergrond Restaurant "de Koperen Kop", waar we een lekkere kop koffie hebben gedronken op het terras.



Jachtslot Sint Hubertus
(foto van de Site)

Het Jachtslot Sint Hubertus was door werkzaamheden gesloten, dus daar konden we helaas niet rondkijken. We hebben prima weer gehad; droog met zo nu en dan de zon. Het was gelukkig niet echt heet, want bij het fietsen kwamen we flinke stukken open gebied tegen, en dan zou een stralende zon een beetje te veel van het goede geweest zijn.

Hier nog even een foto van mijn "huisje in het bos", en tevens het bewijs dat we nog heerlijk buiten konden zitten.

Terug van weggeweest...

Ik ben er weer! Na een heerlijk weekje op de Veluwe heb ik de draad weer opgepakt. Gelukkig is bij mijn ouders alles goed verlopen, en heb ik kunnen ontspannen en genieten van een paar dagen rust. Toch hebben we niet gelummeld en geluierd hoor. Iedere dag hebben mijn vriendin en ik iets ondernomen. Zaterdagmiddag installeerden wij ons in het 'huisje in het bos'. Direkt toen we aankwamen zag ik al dat er 'wild' bezoek was geweest. 

Op de foto zie je de voordeur met daarvoor een 'grasveld'. Het was compleet omgewoeld, er was geen stukje wat niet bewerkt was. We zouden dus weer met regelmaat wilde zwijnen kunnen verwachten rond ons stekkie. Zondag hebben we alleen een korte wandeling gemaakt. Het weer heeft ook ontzettend meegewerkt, en we hebben zelfs nog buiten op het terras kunnen koffiedrinken. Dat was altijd een beetje 'griezelig', want zoals ik al verwacht had kregen we dagelijks meerdere keren bezoek van deze dame met haar gezin. 

 

Vijf koters maar liefst. Dus we keken altijd over onze schouder of ze niet opeens uit de bosrand kwam, want je hoort ze niet aankomen. Verbazend zo onhoorbaar als die dieren door dat bos kunnen trekken. Opeens staan ze achter je, en dan waren we toch maar liever binnen. Want al zijn ze inmiddels wel aan mensen gewend, het blijven wilde dieren. En vooral als ze jongen hebben is het uitkijken geblazen. Ik heb wel door de open terrasdeur een statieportret kunnen maken van haar, zodat jullie mee kunnen kijken.

En nazaten van de 'beauty' heb ik helaas niet gevonden, maar wel dit: Een mestkever die zicht tegoed deed aan een aardappelbovist... Ik dacht altijd dat ze zich alleen maar bezig hielden met mest, maar dit smaakte blijkbaar ook wel...

Volgende week zal ik nog wat foto's plaatsen van mijn weekje weg, maar voor nu:

fijne zondag, iedereen.

Hallo allemaal....

Even een snel berichtje.

Gelukkig is mijn vader weer aan de beterende hand. Hij had een ernstige voedselvergiftiging, maar krabbelt langzaam weer overeind. 't was wel schrikken hoor...

Maar mijn weekje weg kan gelukkig doorgaan. Ik heb voor die week meer zorg aangevraagd en gekregen, dus nu durf ik wel met een gerust gevoel weg te gaan.

Deze foto is van vorig jaar rond deze tijd in het bos waar ik nu weer heen ga. Eens kijken of ik nazaten van deze beauty kan vinden.

Als ik terug ben hoop ik weer bij jullie allemaal te komen bijlezen.

Groetjes en tot over een week of twee...

Lieve mensen...

Ik ben weer even erg afwezig. Het gaat weer niet goed met mijn vader, en ik ben dus veel daar (waar ik geen internet of computer heb)
Ik hoop dat mijn weekje onverwachte vakantie volgende week door kan gaan... :(
Ik hoop ook tegen het eind van deze week beter nieuws te hebben, want dat zou betekenen dat ik toch nog een heerlijk weekje weg kan.
Wordt vervolgd...

Kijk es...

wat de post bracht... Van Marjolein gekregen. Wat een leukerdje hè? En hij kwam precies op tijd. De hanger van mijn fietssleutel was vorige week doorgesleten, dus ik hoefde niet lang na te denken waar ik hem zou gaan gebruiken. Dank je wel, Marjolein. Ben er blij mee!

Ik heb er inmiddels al een leuke reactie op gehad in onze handwerk/stomerij-winkel, waar ik altijd mijn sleutel en de rest van de mikmak die ik (meestal) bij me heb op de toonbank deponeer als ik ga betalen. Ik kocht daar garen voor een muts en shawl voor mijn kleinzoon. Dus ook weer een leuk werkje om te starten als de poppenwintergarderobe af is.

Fijne dag nog, allemaal. En wat een heerlijk weer is het nog steeds hè? Lekker buiten met onze naaldjes en draadjes :))

Eerlijk is eerlijk...

Zoals ik wel verwacht had: de broer van Mirte keek met schele ogen naar die leuke gymtas van zijn zus. Maar hij heeft er zelf nog geen een nodig voor school, dus Oma heeft voor hem iets anders gemaakt. Zijn kamer wordt binnenkort opgeknapt/aangepast, en ik maakte voor hem alvast een leuke nekrol voor op zijn bed. Het moet een kamer worden in de sfeer van vliegtuigen, met een militair tintje, dus heb ik dit voor hem uitgezocht. Aan de kopse kant een leuk label met een heli erop, en aan het lusje moet nog iets 'bungelen'. Zoals het schoentje van Mirte. Ik zit te prutsen aan een klein vliegtuigje, maar heb geen patroontje, dus moet het even uitproberen. Gaat wel goed komen. :)

Hij heeft alleen nog maar een foto gezien via de mail, maar was er helemaal blij mee. "Wanneer komt u weer eens, oma?"

Tja, door de afstand en oma's drukke dagen moet Hanno er even op wachten.

Vraag van een kleindochter...

Oma, kunt u een gymtas voor mij maken? Ik moet er een hebben van de juf.

Nou... dat kan oma natuurlijk wel. Dat zijn van die leuke tussendoorwerkjes waar je je fantasie in kwijt kunt. Het lijkt wel of ik de laatste tijd van het ene tussendoortje naar het andere ga. Wel afwisselend, natuurlijk. Hier een paar foto's van het resultaat van mijn arbeid. Ik vind hem zelf wel leuk geworden. Ben benieuwd wat zij er van vindt.

Ik ben begonnen om een klein gymschoentje te haken. Dat was op zich al een heel leuk werkje.

Toen kwam de tas aan de beurt. De stofjes waren een beetje dun, dus ik heb de tas netjes gevoerd met ecru katoen... en een koord gehaakt met 2 kleuren catania katoen.

Toen een label erop met haar naam in puff-up letters.

Nu moet ik natuurlijk ook iets voor haar broertje maken, voor het evenwicht. :)

Gezellig weekend, iedereen